AFACAN DİLOŞ İŞ BAŞINDA

Uzun zamandır fırsat bulup da bilgisayar başına geçemedim, iki üç satır birşey yazabilmek için küçük hanımın uyku saatlerini bekler oldum. Gün geçtikçe Dila ile ilgilenmek de daha zor ve yorucu hale geldi. Gün ne zaman başladı ne zaman bitti anlamıyorum. Onun hergün yeni bir hünerle yeni bir yaramazlıkla karşıma geçip gözlerinin içi gülerek kendini affettirmelerine alıştım artık. Bazen o kadar sinirlendiğim halde yüreğime bıraktığı o sıcacık gülüşü neye sinirlendiğimi ya da ne kadar yorgun olduğumu unutturuyor bana.
Diş Buğdayı partimizden sonra üst iki dişi de gelmeye başladı. Ne olduysa bundan sonra oldu zaten. Uslu uysal sakin dediğim kızım huy değiştirmeye hiperaktif afacanlara benzemeye başladı iyice.
İnsan hiç mi yorulmaz, hiç mi uykusu gelmez ; ben çözemedim nereden geldiğini bu kadar enerjinin.
Kaynağını bilsem gidip banyo yapıcam o enerji suyunda :)) Gündüz uykularımız yok denecek kadar az, gece uykularımızsa 3-5 nöbetleri şeklinde geçiyor.
Artık afacanlıkta seviye atlayıp birşeylere ulaşabilmek için nesneleri basamak olarak kullanmayı öğrendi küçük BAMBAM! Geçen gün çatal bıçak takımının küçük ahşap sandığına tırmanıp yanında duran büfenin üzerindekileri aşağı indirdi. Dün de duvardaki topraklı prizden fişi çekip ağzına sokmuş halde buldum sıpayı. Giderek tehlikenin boyutlarını geliştirmeye başladı anlayacağınız. Oyuncaklar dışında herşeyle oynuyor, mesela terlikler, halılar...ne bulsa ağzında zaten. Son zamanlarda bana düşkünlüğü hat safhada, benden başka kimseye gitmek istemiyor. Benim küçük gölgem gibi sürekli peşimde. En çok sevdiği şeyse topladığım saçlarımı tutam tutam çıkarıp çekmek. Bazen çok huysuzlandığında mutfakta yanıma alıyorum ama pişman ediyor beni, bütün çekmeceler aşağıda, bütün dolapların içinde. En kısa zamanda çocuk güvenlik kitlerinden edinmek istiyorum ben de. Başka türlü olmayacak! Ben bir taneye yetemezken Allah iki-üç çocuklu olanlara sabır ve enerji versin diyorum...
Bu yaz meleğimi denize sokmak istiyorum, güneş görsün, kumlarla oynasın istiyorum. Ama Dila başlı başına bir uğraş ve dediğim gibi onun peşinde onun ihtiyaçlarını karşılamakla uğraşırken ne kadar tatil yapılır ya da yapılır mı işte o tam bir muamma. En mantıklısı büyüklerle birlikte bir tatile gitmek sanırım,biri bebekle uğraşırken diğeri denize girsin dönüşümlü olarak. Bebeğiyle tatile gidenleriniz var mı? Varsa neler yaptınız, yalnız mıydınız,baş edebildiniz mi? Her türlü öneriye açığız ve yorumlarınızı bekliyoruz....  ;))