Uzun zamandır yazma fırsatı bulamadım. Epey boşladım blogu farkındayım. Sanırım yazmaktan çok yaşamakla öğrenmekle meşgulüm şu aralar. Dila ile birlikte her gün yeni bir şey öğrenmeye o kadar alıştım ki... Çocuklar sahip oldukları bütün bilgiyi çevreden ve özellikle anneden alıyorlar doğrusuyla yanlışıyla. Ben de elimden geldiğince ve dilim döndüğünce kızıma anlayacağı dilde öğrenmek istediklerini anlatmaya öğretmeye çalışıyorum. Başlıktan da tahmin ettiğiniz gibi "neden?" ile başlayan sorular sıklıkta ve "pekiiii insanlar nedeeeen su içeeeer? neden uyuuuur, neden yemek yeeeeer?" şeklinde devam etmekte...
Sanırım bu sorulara onun için en uygun cevabı (anlayacağı dilde) vermek adına biraz daha araştırma yapmak okumak sormak gerek. Sizlerin de okuduğu tavsiye edeceği anne-baba-çocuk gelişimi ve eğitimi konularında rehber bir kitap varsa yorumlarınızı bekliyorum.
Artık herşeyi kendi başına yapmak istemesi ve "ben kendim" ile başlayan cümlelerine alışsam da hala karşılık vermekte güçlük çekiyorum. Ne onun bu isteğini engellemek istiyorum ne de yapamayacağı yada yapmaması gereken şeyleri yapabileceğini düşünmesini...hal böyle olunca bazen olurlar olmaz, olmazlar olur olabiliyor.
Her ne kadar bana hiç benzemiyor diye başlarda hayıflansam da şimdi bakıyorum bir çok davranışı benim küçük kopyam gibi. Hoşuma gitmiyor dersem yalan olur! :) Küçükken ben de böyle resimlere bakıp kitabı hayalimde canlandırır kendi hikayemi yazardım. Görenler okuma-yazma biliyorum sanırmış o yaşımda ;) Şimdi aynı hareketleri Dila'da görünce gülümsüyorum kocaman. Hayal gücü çok önemli hele ki bu yaşlarda!
Dila vs Pitfall :))
Hepinize güzel günler ve şimdiden iyi bayramlar diliyoruz! ;) Görüşmek üzere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder