Hoşgeldin Eylül,Hoşgeldin Sonbahar,Hoşgeldin Hüzün...

Eylül geldi,sonbaharı da beraberinde getirdi. Bir kaç gündür havalar iyice serinledi. Severim bu havaları, severim yağmuru rüzgarı, severim can parçamın doğduğu ayı...Eylül'ü... Nedense bu sefer bir hüzün kapladı içimi. Giden yaz, gelen sonbahardan mı yoksa birer birer okullu olan yuvadan uçmaya hazırlanan minik kuşlardan mı?

Biz de Dila'yı bir okula kaydettirmiştik aslında. (Yazı için tık tık.)
Ama sonradan enine boyuna düşününce 3 yaşında bir kuzunun hem tam gün memur mesaisi gibi gidip gelmesine hem de servis tepesinde sabah ilk akşam son bırakılacak şekilde çile çekmesine gönlüm razı olmadı. Yakınımda sabah elinden tutup götüreceğim yarım gün bir anaokulu arayışına girdim tekrar. Evimize yürüme mesafesinde yakın bir anaokulu da var aslında. Fakat bir önceki yazımda da söylediğim gibi ücretler astronomik. Bir önceki kaydını yaptırdığımız okulun tam gün parasına burada yarım gün alıyor. Devlete ait anaokulları da 4 yaştan itibaren aldıkları için bize uymadı. Belediyenin yuvaları için de başvurmuştuk ve bu ay başında sonuçlar belli olacaktı. Ama hal böyleyken onu arayıp sormaya bile elim varmadı. Herşeyden önce ulaşım hepsi için sorun. Ya servis ya araba gerek hepsine! Buradan çıkan sonuç bir an önce önümüzdeki sene için uygun okul arayışına girip o civara yakın bir ev bulup taşınmak! Yoksa kötünün iyisine mahkum kalıyorsunuz.

Şimdi çevremde pek çok Dila'nın yaşıtı miniğin okula başlama heyecanını görüyorum ve daha dünden hevesli hayalinde okullara giden öğretmenleri olan benim miniğimin bu sene o heyecan ve mutluluktan mahrum kaldığı için çok üzülüyorum. Belki bundandır asıl hüznüm... Herşeyin hayırlısı...gün doğmadan neler doğar,belki böyle olması daha hayırlı olandı kimbilir? 

Okula başlayan tüm miniklere başarılarla dolu güzel bir eğitim hayatı ve ailelerine bu mutluluğu maddi manevi karşılayabilecek güç diliyorum. Herşey gönlümüzce olsun...