Okulların kapanmasına sayılı günler kala neler yaşadık neler deneyimledik bir bakalım.
Okulun ilk günleri her öğrenci için zordur ama söz konusu okul hayatına yeni başlayacak mini mini birler ise bu çok daha zordur. Evden aileden ayrılma, yepyeni bir ortama uyum sağlamaya çalışma,yeni kurallara adapte olma,yeni yüzler-yeni öğretmen, anaokulunun eğlenceli ve oyunlu ortamından disiplin ve kurallarla dolu yeni bir ummana yelken açma...saymakla bitmez.
Bizim için en zoru servisti. Servis firmasının sistemi güzergahları şoför ve hostesleri düzene sokmasına kadar yaklaşık 1 hafta Dila ile beraber okula gittim geldim. Nerdeyse hergün şoför hostes güzergah değişti. Tam düzene girdi derken bu sefer de benim okuldaki varlığıma alışan kızım bensiz okula gitmek istemedi. Serviste kusma sorunumuz çıktı bir de hiç yoktan. Neyseki bu soruna ön koltuğa oturtup camı açarak çözüm bulabildik. Hala daha ön koltukta gidiyor; kusarım korkusuyla sabahları ağzına bir lokma atmadan gidiyor okula. Ne yaptıysam ikna edemedim. Belki zamanla düzene girer diye umut ediyorum.
Öğretmenimiz şansımıza deneyimli, idealist ve işini severek yapan bir kadın. Tatlı-sert yapısı sayesinde öğrencileriyle arasında güzel bir ilişki var. Dila'nın korku demeyelim ama çekinmesi içten içe hoşuma gitmiyor değil doğrusu. Evde yitirdiğimiz otorite boşluğunu okulda sağlamış olduk en azından. 😊
En büyük endişem zaten okuma-yazma bilerek gittiği için okuldan soğur mu düşüncesiydi. Çok şükür kızım beni bu konuda rahatlattı. Hatta bildiği halde harfleri bilmiyormuş gibi yeni baştan öğrendi. Bir kelimeyi yazması için söylediğimde "Anne biz o harfi daha öğrenmedik." yanıtını bile duydu bu kulaklar 🙉
İlk günden itibaren kurulan veli-öğretmen WhatsApp grubu sayesinde iletişimimiz daha sıkı oldu. En sevdiğim noktalardan birisi de yılda 4 veli toplantısı yapılmasıydı. Bu şekilde çocuklarımızın durumu hakkında daha fazla bilgiye sahip olup öğretmenimizle diyaloğumuzu geliştirme fırsatımız oldu. Anaokulunda 2 toplantı olurdu mesela ve biz öğretmenlerini sadece o toplantıda 1 saat görebilirdik. Veli-öğretmen görüşme günümüz var şimdi; ekstra görüşmek istediğimizde öğretmenden randevu alıp gidebiliyoruz ayrıca. Bunun dışında WhatsApptan'da aktif bir şekilde yazışarak haberleşebiliyoruz.
2 sınıf annemiz var; sınıfın ve çocukların ihtiyaçları için koşturan, öğretmenle sürekli iletişim halinde olan. Sınıf ihtiyaçları için para toplanması, öğretmene hediye alınması, sınıf ihtiyaçlarının temini ve daha bir sürü iş (sağolsunlar) onların omuzlarında. Öğretmenin MEB'in verdiği okul kitapları dışında onayladığı yardımcı kitaplar ve okuma kitapları oldu. Sene başından beri 2 yardımcı kitap setini bitirdik. Ayrıca öğretmen hergün çocuklara 1 hikaye kitabı veriyor akşam okumaları için dönüşümlü olarak. Sonra rastgele bir zamanda kitabı okuyan çocuklara sorular sorup anlatmalarını istiyor. Amaç kitap okuma alışkanlığı edinmeleri, okumayı pekiştirmeleri. Hatta kitap okuma alışkanlığı ailede başlar diyerek okulun düzenlediği "Veli Kitap Okuma Etkinliği"ne bende katıldım bu sene. (Sınavına giremedim o ayrı 🙈) Okulun belirlediği bir kitabı okuyup yazılı sınava giren veliler arasından en yüksek notu alan veliler, okul tarafından altınla ödüllendiriliyor.Kulağa ne kadar hoş geliyor değil mi? 😉
Sene başından beri okul gezileri, okul gecesi, 23 Nisan kutlaması, yıl sonu gösterisi, okul pikniği ve sosyal sorumluluk alanında pek çok aktivite yapıldı. Hatta bu yazıyı yazarken bizim minikler Hayvan Barınağına gidip oradaki sahipsiz hayvanları severek ayrıca barınağa aldığımız mamaları bağışlayarak çok güzel bir sosyal sorumluluğu gerçekleştiriyorlar bile. 👏🏻
İsteyen veliler çocuklarını ders saatleri bitiminde çocuk kulübüne (etüt) gönderebiliyorlar. Her gün 2 saat olan etütte seçtiğimiz branş dersleri dışında sınıf öğretmenleri de derslere iştirak ediyor. Dila ilk baştan beri etüde katılıyor kendi isteğiyle. Branş derslerimiz olan Dans ve Ritimde öğrendiklerini yılsonu gösterisinde bizlere izlettiler ve hepimizden koca bir alkışı hakettiler 👏🏻
Her sınıfta olduğu gibi sınıfın düzenini bozan, kurallarla başı dertte olan tipler var. Bizim sınıfta da bir kaç öğrenci de bu durumlar yaşandı. Ancak sene başındaki kadar çok değil artık, düzene girdiler epeyce. Zaten bu konu başlı başına ayrı ele alınıp anlatılacak kadar uzun. Ayrı bir postun konusu olsun.
Öğretmenimizin yaş gününde kendisine hoş bir sürpriz hazırladık 1/C velileri olarak. Haftasonu hep birlikte öğretmen evinde kahvaltı yaptık, muhabbet ettik, hatta çocuklarla Hababam Sınıfını gezdik. Pastamızı kesip hediyemizi verdik öğretmenimize. Okulda ilk yılımız işte böyle geçti. Bakalım seneye bizi neler bekliyor. Bu arada okulların tatile girecek olmasına az kalmışken endişe ve korkuyla bu 3 ayı (2 çocukla) nasıl geçireceğini kara kara düşünen bir ben değilim dimi? 🙈
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder