Biraz Empati

Yorgunum...Uykusuzum... Hem de aylardır! Deliksiz uykuya hasret kaldım. Bebeklerin ilk 3-4 ayı zorlu ve sancılı geçer. Uykusuz gecelerin müdavimi olursun. Çok şükür ne Dila'da ne Duru'da yaşadım böyle zorluklar. Evet uykusuz kaldım ama çok uzun ve yıpratıcı bir süreç olmadı Allah'tan!

Ama şimdi! Kaç aydır bu şekilde gözlerim kan çanağına dönmüş uykusuzluktan zombiye bağlamış haldeyim ben de bilmiyorum. Ahhh bu dişler!!!

Geçenlerde Dila'yı okuldan almaya giderken asansörde iki bayanla karşılaştım. 6 kat inene kadar aramızda geçen diyalog aynen şe şekilde:

- Demek geceleri ağlayıp bizi uyandıran Bebek sensin.

Ben hafif tebessüm ederek başımı eğdim cevap vermedim. Ardından; 

- Ama sizin sesinizde çok geliyor.

- ???

- Gece 2de 3te 5te uyanıyoruz hep!

- !!!!!

Nasıl yani? Şaka mı bu? Komik olduğunuzu falan mı sanıyorsunuz gerçekten? Bunları ciddi ciddi söyleyen hem cinslerimle üstelik komşu olduğumu öğrenmek! 

Biraz empati, biraz... Sizi tatlı uykunuzdan uyandırıp mutsuz etmek istemezdik. Karşınızda 1 yaşında daha laftan sözden anlamayan ve sıkıntılı bir süreç geçiren adı üzerinde bir BEBEK var ve siz kalkmış bana laf mı giydiriyorsunuz? Çocuk sahibi olmadığınızı düşünerek "Bugünün yarını var." diyorum. Bebek ya bu! Doğarken yanında bir kurma kolu ya da kumandayla gelmiyor! Keşke insanlar biraz olsun anlayışlı olabilse...